Als je eenmaal de knoop hebt doorgehakt en besloten hebt om ermee te stoppen, begint een moeilijke periode. Je gaat door enorm diepe dalen en soms lijkt er geen einde aan te komen. Vaak voel je je oververmoeid, gedeprimeerd, doelloos en zonder energie. Dit komt, omdat de narcist als het ware, je hele zelf heeft leeggezogen.
Zie het als een appel. Toen je de narcist in het begin leerde kennen, was je nog een hele appel, maar gedurende de tijd ging hij in jou/ "de appel" happen, steeds meer en meer, totdat er van de appel niets meer over was. En op dat punt beëindigen mensen vaak de relatie, simpelweg, omdat ze niet meer kúnnen. Maar hoe moeilijk is het om als leeg klokhuis, weer jezelf een hele appel te laten worden. De narcist is immers degene die je heeft "opgegeten", dus hij zal ook degene zijn die jou kan helpen. Het symbolische voorbeeld wat ik hiermee wil aangeven is, je hebt zoveel macht van je eigen wezen uit handen gegeven, dat het voelt alsof de narcist de enige is die jouw leven kan invullen. Dit is echter niet het geval! Het voelt zo, maar realiseer je dat dit geen liefde is, je wilt niet de narcist, je wilt niet de relatie met de narcist, je wilt jezelf terug!
Vaak zie je ook dat wanneer mensen dermate uitgeput zijn, de narcist de relatie uit zichzelf verbreekt, simpelweg, omdat jij op bent en hem dus niets meer oplevert.
Het enige waar de narcist namelijk aan denkt, is zichzelf. En hoe hard dit ook klinkt, de liefde die jij zo graag wilt en zoekt, die kent hij niet. Een narcist kent namelijk geen echte liefde. Hij ziet mensen puur als gebruiksvoorwerp om zichzelf goed te voelen. Dus ben jij niet meer lichamelijk en geestelijk in staat om hem in zijn behoefte te bevredigen, dan wordt je ingewisseld voor de volgende verse nieuwe appel. Want hij heeft aan jou alleen nog maar een leeg klokhuis en wat levert een leeg klokhuis hem nou op?